(1980) Tietze دو روش واضح براي تحريك همزمان و ثبت ABR و ALR معرفي كردند مشكل  متدولوژيك در ثبت همزمان اين دو AER اين است كه ABR نياز به محركي با شروع ناگهاني (مثلاً 2 تا 4 سيكل)، ديرش كوتاه، و فواصل بين تحريكي كوتاه (مثلاً 25 ms) دارد، در حاليكه، ALR با محركهايي كه زمان خيز – افت كافي، (مثلاً 8 تا 30 ms) ديرش پلاتو (500 ms تا 30) و فواصل بين تحريكي تقريباً 2/5 ثانيه‌اي بهتر برانگيخته مي‌شوند.

با يك روش، مجموعه‌اي از Tone Pip، با 2/5 ثانيه فاصله بين هر زنجيره، ارائه مي‌شوند. نمایندگی سمعک اینترتون هر زنجيره، تاثير، يك واحد محرك منفرد را در برانگيختن ALR دارد. ليكن در هر زنجيره، هر Tonr Pip با فواصل 25 ميلي‌ثانيه‌ به عنوان محرك ABR مورد استفاده قرار مي‌گيرد. روش دوم مشابه است. هر Tone Pipe به عنوان محرك ABR به كار مي‌رود، و بين هر گروه از Tone Pipها، يك تن‌برست با سطح شدتي پايين‌تر داخل مي‌شود تا ALR را برانگيزد. از آنجا كه ALR پاسخي با دامنة بزرگتر است، (سيگنال قوي‌تري است)، مي‌بايست تعداد كمتري محرك را معدل‌گيري كرد، تا يك موج ثابت از آن به دست آيد.

در نتيجه، اگرچه، نسبتاً زنجيره‌هاي كمتري از Tone Pip در مقابل Tone Pip هاي منفرد متعدد، در يك واحد زماني ارائه شده است، اما تعداد محرك‌هاي  معدل‌گيري شده، براي ABR و ALR به صورت برابر، كافي است.

زنجيره‌هاي با چندين محرك (20، 65، و بيشتر) كه اغلب در نرخ‌هاي سريعي ارائه مي‌شوند، نيز براي برانگيختن ABR به منظور كاهش زمان تست، ارائه شده‌اند. كاهش قابل توجه در زمان لازم براي برانگيختن ABR حداقل در گروههاي نوزادان براي امكان‌پذيري برآورد وضعيت شنيداري در هر گوش با محركهاي وابسته به فركانس متعدد، كارآمد است. روشهاي متعددي شامل «Maximum Length Sequence» و «chained stimuli» در آناليز ABR مورد توجه قرار گرفته‌اند (فصل 7). MLS از نظر رياضي  يك quasi-Random در مجموعة دو گانه است كه با زنجيره‌هاي 1S+  و -1S ارائه مي‌شود). در كاربرد اديولوژيكي آن، ممكن است به صورت OS , +1S يا با كليك و سكوت ارائه شود.

يك نتيجة نامطلوب كه اغلب با ارائه سريع زنجيره‌هاي محرك (كليك‌ها يا تن‌برست‌ها) همراه است، كاهش دامنة پاسخ و طولاني‌شدن زمان نهفتگي است. احتمالاً اين پديده ناشي از تطبيق (Adaptation) در سيستم شنوايي است.